แสงดวงดาวที่ส่องลงมา
เหมือนมันจะ ทำให้ฉันเหงา
เปล่าเปลี่ยว และเดียวดาย
สายลมเหน็บหนาว
ช่วยพัดพาความเหงาไป
นานแค่ไหนที่ค่ำคืนนี้จะผ่านไป
อีกนานไหมที่ความเสียใจฉันจะเจือจาง
ตั้งแต่วันที่เธอไม่อยู่ เหมือนว่าเธอไม่จากไปไหน
เเสงจันทรา ทำให้ดวงตาที่เหม่อ
อยากจะหลับใหล ในยามราตรีที่ยาวนาน
สายลมเหน็บหนาว
ช่วยพัดพาความเหงาไป
นานแค่ไหนที่ค่ำคืนนี้จะผ่านไป
อีกนานไหมที่ความเสียใจฉันจะเจือจาง
ตั้งแต่วันที่เธอไม่อยุ่เหมือนว่าเธอไม่จากไปไหน
นานแค่ไหนที่ค่ำคืนนี้จะผ่านไป
อีกนานไหมที่ความทรงจำฉันจะเลือนราง
ตั้งแต่วันที่เราไกลห่าง ในใจฉันแสนทรมาน
นานแค่ไหนที่ค่ำคืนนี้จะผ่านไป
อีกนานไหมที่ความเสียใจฉันจะเจือจาง
ตั้งแต่วันที่เธอไม่อยุ่เหมือนว่าเธอไม่จากไปไหน
นานแค่ไหนที่ค่ำคืนนี้จะผ่านไป
อีกนานไหมที่ความทรงจำฉันจะเลือนราง
ตั้งแต่วันที่เราไกลห่าง ในใจฉันแสนทรมาน
ภาพเธอนั้นยังฝังอยู่ใน ในใจฉัน
วันที่เราไกลห่าง แสนทรมาน